Slapeloos,.. waardoor?

Slapeloos.png

Regelmatig horen we terug, dat sessies betere slaap als resultaat hebben. Blijkbaar is dat niet zo gek, al veel meer onderzoekers zijn erachter gekomen:

slaap Heeft veel te maken met je emotionele toestand.

Zo ook Eus van Someren, hoogleraar: “We hebben tevens in kaart gebracht dat een trauma, opgelopen in de jonge jaren, later meer kans op slapeloosheid geeft. Behalve genetische aanleg kan zo’n trauma ook leiden tot rusteloze slaap.

Het herstel van spanningen en gemoedstoestanden (een belangrijke functie van slaap) is bij een slapeloze verstoord.

Hij is niet in staat die zaken op te ruimen.” Heel interessant dat hij dat zo constateert. En eigenlijk is het ook zo begrijpelijk. James Wilder stelt, dat baby’s het ‘zaken opruimen’ leren van hun ouders. Zij helpen door het kind na een heftige beleving te troosten, Wilder noemt dit ‘terugbrengen in kamp vreugde’. Als dit niet gebeurt, doordat de ouder zelf bijvoorbeeld niet kan terugkomen in kamp vreugde, ontwikkelt zich dat mechanisme ook niet bij het kind. Als volwassene merk je dat, doordat een behoefte dan zo schreeuwend is, dat het gewoon bevredigd moet worden, direct. Dit veroorzaakt relationele problemen, verslavingen etc. Om het een en ander te ‘stillen’ heb je overlevingsmechanismen nodig.

Van Someren vertelt dit voorbeeld: “Stel, een kind groeit op in een onveilige omgeving. De hersenen zijn in die periode al flink in ontwikkeling en zijn getraind op het letten op gevaar en almaar in de startblokken staan. In die situatie kan een kind daar baat bij hebben. [net als een overlevingsmechanisme, die gebaseerd zijn op een Beschermende Overtuiging] Maar als je ouder wordt en je slaap brozer, zit je ook ‘s nachts met die parate hersenen opgescheept. We zien dat het voor veel slapelozen lastig is deze sirene in het brein te controleren. Ze blijven als het ware altijd opletten en reageren.”

Mocht je willen meewerken in het onderzoek van van Someren over slaapgewoontes, dan kan je daar hier meer over lezen; slaapregister.nl

Als je last hebt van bijvoorbeeld moeilijk in slaap komen of wakker liggen midden in de nacht is dat best vermoeiend. Soms ook zo moeilijk te vinden waardoor het is of wat je er aan kan doen.

Wellicht is het een optie om na te denken over je emotionele welzijn.

En daarin te investeren, bijvoorbeeld door sessies te overwegen. In een GRATIS intake kan je inschatten of dat wat voor je is. Welkom!

Verliefd op een ander

1564574552582.jpg

“Ik ben hoteldebotel verliefd op een ander dan mijn man. En hij ook op mij, we appen en bellen heel veel en af en toe lukt het om elkaar te zien. Het idee dat ik hem niet meer kan zien, kan ik niet verdragen. Tegelijk is mijn man boos en verdrietig, dat vind ik ook heel moeilijk. Ik wil een sessie omdat ik niet snap hoe dit heeft kunnen ontstaan, misschien kunnen jullie me helpen orde te scheppen in mijn tegenstrijdige gevoelens. Ik denk dat ik dan beter kan beslissen wat ik hierin wil.”

“Afgelopen tijd heb ik seks gehad met een andere vrouw, dan mijn eigen vrouw. En ik vond het nog fijn ook. Veel beter zelfs dan met mijn vrouw. Nu heb ik het open gegooid en kwam een scheiding ter sprake, in een ruzie. Maar ik wil niet scheiden, het brengt zoveel pijn teweeg en nadeel voor mijn kinderen. Maar het idee dat ik geen seks meer met haar kan hebben of dat het contact over moet zijn, dat zou ik verschrikkelijk vinden. Wat ik met haar heb, voelt als echte liefde. Heb ik dan een liefdeloos huwelijk nu? Hoe ben ik hierin beland? Ik weet hier geen weg uit.”

Wat is het ontzettend heftig in zo'n situatie te zijn beland. Gevoelens van vlinders in de buik, avontuurlijke, brandende liefde en tegelijk de weggesijpelde liefde in de bestaande relatie met de pijn daarvan. Up and down, repeat!

Wat een achtbaan aan emoties.

En wat een vragen maakt het los: ‘Wat vind ik van mezelf als ik ga scheiden?’ ‘Hoe verantwoord ik dit naar mijn kinderen?’ ‘Waarom is dit ontstaan?’ ‘Hoezo ben ik eigenlijk getrouwd met mijn huidige partner?’ Er staat zoveel op het spel. En dan hebben we het nog niet eens over de reactie van de omgeving en familie.

Eerlijk gezegd komen we per persoon op totaal verschillende punten uit. Er was een vrouw die ontdekte dat ze eigenlijk altijd in haar huwelijk een gesloten hart had. Waardoor ze hunkerde naar openheid en liefde. Die leek ze even te vinden op een moment van heftige spanningen, in seks met een andere man. Zij kwam er achter dat ze zelf hulp nodig had om dit soort explosies te kunnen gaan voorkomen. En herstel te ontvangen van al het weggestopte.

Vaak heeft het gevoel wat ‘de ander’ ons geeft, iets te maken met behoeften die onvervuld zijn.

Zoals een man deelde: ‘Toen je me vroeg welk gevoel Tasja me gaf, wist ik gelijk, dat is 'begrepen & gerespecteerd’. En dat heb ik bij Melanie niet. Toen ik dat besefte, zag ik het ineens heel helder. Zolang ik Melanie al ken is dit precies mijn pijnpunt in de relatie met haar. Ik heb dat nooit gevoeld bij haar. Precies dat gevoel wat Tasja me wel geeft.’

Interessant is dan, waarom hij dat niet heeft kunnen aangeven. Soms is het een basis onvervulde behoefte; die komt door pijn uit het verleden. Vaak door slechte hechting met ouders. Die behoefte blijkt dan niet reëel om te verwachten van een partner, die zou dat nooit kunnen vervullen. En af en toe komen we er achter dat er geen pijn uit het verleden achter zit. Ook dat helpt in het maken van keuzes.

Het is heel kwetsbaar, moedig en vruchtbaar om onze behoeftes te kunnen delen met onze partner.

Om te zoeken naar de mogelijkheid van een relatie waarin we elkaars behoeften kunnen bevredigen. En de pijn kan voelen van elkaar, die het heeft veroorzaakt elkaar gemist te hebben in de afgelopen jaren.

Misschien dat in een huwelijk niet alle behoeften bevredigd kunnen worden; God en vrienden & familie kunnen heel toevoegend zijn daarin. Als er maar de ruimte is om er over te praten. Het is mooi als we kunnen luisteren en proberen in de behoeften van de ander te voorzien. En tegelijk ook duidelijk kunnen zijn in onze behoeften en wat de vervulling daarvan inhoud. Een van de interessantste vragen blijft:

Waarom voel ik me, zoals ik me voel hierin?

Gevoel, de schakel naar verbinding

1564574894354.jpg

“De relaties binnen ons gezin waren te omschrijven als contact met medebewoners. Er was een ‘emotionele mist’ in huis, ingehouden gevoelens van verontwaardiging en vijandigheid tot iets een explosie zou veroorzaken.”

Verbinding ervaren in een gezin (of huwelijk of met vrienden & familie); is het tegenovergestelde van dit! Er is dan een heldere lucht, niet voor even maar blijvend. Er zijn dan geen spanningen, alles wordt besproken, ieders beleving is evenveel waard en in plaats van alleen contact is er verbinding.

Eén van de communicatie-tools om dit te bereiken is de ik-boodschap, zoals wordt uitgelegd in de Gordonmethode. Wat we o.a. daarin leren, is het delen van ons gevoel.

Daarmee wordt ‘ons gevoel kunnen herkennen & uiten’ DE SCHAKEL naar verbinding.

[Om dit te kunnen, moet de oude pijn wel weg zijn uit ons hart.] Iemand vertellen wat we voelen, is veel minder bedreigend voor de ander dan beschuldigingen uiten (een jij-boodschap). Terwijl we vaak juist geneigd zijn als verdediging te gaan beschuldigen, wat het gesprek stopt of verandert in ruzie. Hoewel we graag in gesprek zouden blijven, is het zo spannend om ons eigen gevoel te uiten. Want het is eerlijk en kwetsbaar. Er is dan ook veel moed voor nodig om de ik-boodschap te praktiseren. Maar de resultaten zijn de moeite waard! Precies zoals sessies aangaan,

er is moed voor nodig op dat gevoel in de ogen te kijken, maar de resultaten zijn de moeite waard.

Met het delen van ons gevoel, nemen we het risico dat de ander ons leert kennen zoals we werkelijk zijn. We geven ons bloot, de ander kan door ons heen kijken, we tonen ons mens-zijn. Wij laten de ander weten dat we als mens gekwetst kunnen worden, in verwarring gebracht of bang / ontmoedigd kunnen worden. En het spannende is dan: ‘Wat zal de ander van mij denken? Zal ik afgewezen worden?’

Vooral ouders vinden het moeilijk om tegenover hun kinderen oprecht en eerlijk te zijn. Omdat we liever als onfeilbaar beschouwd willen worden, zonder zwakte. Het is voor veel ouders veel makkelijker om de schuld bij het kind neer te leggen (door jij-boodschappen, beschuldigingen), dan hun eigen menselijkheid te laten zien. Oprechtheid verbeterd echter de relatie enorm. Eerlijkheid en openheid komen de vertrouwelijkheid ten goede. Er ontstaat een hechte relatie.

“Mijn kind leert mij kennen zoals ik ben, zodat hij durft te laten zien wie hij is.”

Voor een toevoegende uitleg over de ik-boodschap, deze link van KIIND.

Hormonen...

hormones.jpg

Zijn ze de bron van onze ellende

of

een groot goed in ons leven? 

Ze veroorzaken veel ziektes, seksuele problemen, puistjes, stemmingswisselingen, opvliegers etc. Aan de andere kant geven ze moeders de mogelijkheid goede voeding te geven, ze maken je seksuele identiteit, ze hebben te maken met emotionele binding, ze creëren vruchtbaarheid, ze hebben invloed op genot, ze hebben opbouwende invloed op ons immuunsysteem etc. Ook gebruiken we ze veelvuldig via pilletjes en injecties tegen ziektes en als voorbehoedsmiddel.

Wij zien ze in de praktijk vaak als een vuurtje onder het goud van iemands persoonlijkheid. Het vuurtje laat de onzuiverheden van het goud naar boven komen, die drijven dan op de oppervlakte. Een prachtige kans dus, om die dingen uit het goud te vissen en de boel te zuiveren. Als een afslag op de snelweg van het leven, een uitnodiging om dingen op te ruimen. Zodat je meer kan genieten van het leven.

Hormonen als vuurtje onder ons goud

Nadine* ontdekte dat ze rond haar ovulatie enorme angstaanvallen had. Ze begreep dat het in de familie zat, dus zocht & vond ze een manier om er mee om te gaan. Ze zette in haar agenda een waarschuwing, zo kon ze voorbereid in de verdediging. Ze hoorde van Puurity en sprak wat sessies af. We planden ze juist in haar ovulatie tijd, zodat ze de dingen goed kon voelen. De transformatie is volop in proces nu. Ze wil er vanaf en dat kan.

Patricia* is zwanger van haar tweede kindje en merkte dezelfde nare, depressieve patronen als bij haar eerste zwangerschap. Dus wilde ze eens kijken of daar wat in opgelost kon worden. We hebben begrepen dat in de zwangerschap je emotioneel teruggaat naar de tijd dat jijzelf ontstond in je moeder. En dat bleek bij haar ook zo te zijn.

Ook de hormonen tijdens zwangerschap zijn een vuurtje onder ons, zodat de onzuiverheden naar boven drijven. Normaal voel je het niet en tijdens de zwangerschap, rond een bevalling en tijdens het ouderschap komt het ineens naar boven.

Bij haar kwamen we o.a. uit op de overtuiging dat zij ellende veroorzaakte met haar ontstaan. Want ook haar moeder had paniek aanvallen, depressieve klachten en hyperventilatie tijdens het zwanger zijn van haar. Heel logisch dus. Zwangerschap begint nu een andere inhoud te krijgen voor haar, tijdens dit proces. 

Hormonen hebben veel te maken met identiteit. Onze missie is om iemand te ondersteunen in zijn proces van

'puur worden wie je bent'

in volle vrede. Hormonen laten dus ook zien als je geen vrede hebt met jezelf en er dus identiteits - kinken in de kabel zijn. Belemmerende overtuigingen gáán ook altijd over identiteit. Hormonen lijken wel een spiegel.  

* gefingeerde namen i.v.m. privacy

Woede, vanuit het niets

Zomaar, opeens, door een klein iets… Wat een woede voelde ik dan. Ik had het vooral als er opeens iets gebeurde wat ik niet verwachtte. Iets wat anders ging, dan ik zou willen. Zo was ik een keer na het avondeten de krant nog even aan het doorlezen. Ik zat ontspannen op de loungestoel en had de krant voor me. Ik zat helemaal in een artikel tot plotseling de krant uit mijn handen werd getrokken door mijn zoontje. Hij riep: “Weg die krant”.

Ik voelde me toch boos worden! Gelukkig kon ik me beheersen en die krant weer pakken. De adrenaline gonsde door me heen. Ik moest mezelf een soort van vasthouden om niet tot een verbale woede-uitbarsting te komen. Een tijdlang zat ik verdwaasd voor me uit te staren. Wat een emoties bij zo’n klein voorvalletje. Ik besefte dat deze specifieke woede wel vaker de kop op steekt. Dit is afschuwelijk. Stel dat ik me een keer niet kan beheersen, wat dan?

Ik besloot dat ik dit niet meer wilde. Elke keer me zo moeten beheersen.

Dit wil ik niet meer in mijn leven. Ik besloot een gesprek te hebben met Puurity. Tijdens de sessie kwamen er hele diepe dingen voorbij uit mijn verleden. Ten diepste voelde ik me onveilig, er gaat iets of iemand over mijn grens heen, ik mag geen ruimte hebben om te ontspannen. Een diepe overtuiging kwam daaruit naar boven: “ik heb geen bestaansrecht”. Het deed zo’n zeer. Zo ontzettend pijn. Na de transformatie voelde ik een rust in mijn hart dalen. Iets is getransformeerd en wanneer ik terugdenk aan het moment met de krant, dan kan ik niet meer die emoties voelen die ik toen had. Vóór de transformatie kon ik elke keer wel die woede en die heftige emoties voelen/ophalen. Nu niet meer.

 Mijn zoontje wilde gewoon met me spelen. Niks mis mee.