“Ik ben hoteldebotel verliefd op een ander dan mijn man. En hij ook op mij, we appen en bellen heel veel en af en toe lukt het om elkaar te zien. Het idee dat ik hem niet meer kan zien, kan ik niet verdragen. Tegelijk is mijn man boos en verdrietig, dat vind ik ook heel moeilijk. Ik wil een sessie omdat ik niet snap hoe dit heeft kunnen ontstaan, misschien kunnen jullie me helpen orde te scheppen in mijn tegenstrijdige gevoelens. Ik denk dat ik dan beter kan beslissen wat ik hierin wil.”
“Afgelopen tijd heb ik seks gehad met een andere vrouw, dan mijn eigen vrouw. En ik vond het nog fijn ook. Veel beter zelfs dan met mijn vrouw. Nu heb ik het open gegooid en kwam een scheiding ter sprake, in een ruzie. Maar ik wil niet scheiden, het brengt zoveel pijn teweeg en nadeel voor mijn kinderen. Maar het idee dat ik geen seks meer met haar kan hebben of dat het contact over moet zijn, dat zou ik verschrikkelijk vinden. Wat ik met haar heb, voelt als echte liefde. Heb ik dan een liefdeloos huwelijk nu? Hoe ben ik hierin beland? Ik weet hier geen weg uit.”
Wat is het ontzettend heftig in zo'n situatie te zijn beland. Gevoelens van vlinders in de buik, avontuurlijke, brandende liefde en tegelijk de weggesijpelde liefde in de bestaande relatie met de pijn daarvan. Up and down, repeat!
Wat een achtbaan aan emoties.
En wat een vragen maakt het los: ‘Wat vind ik van mezelf als ik ga scheiden?’ ‘Hoe verantwoord ik dit naar mijn kinderen?’ ‘Waarom is dit ontstaan?’ ‘Hoezo ben ik eigenlijk getrouwd met mijn huidige partner?’ Er staat zoveel op het spel. En dan hebben we het nog niet eens over de reactie van de omgeving en familie.
Eerlijk gezegd komen we per persoon op totaal verschillende punten uit. Er was een vrouw die ontdekte dat ze eigenlijk altijd in haar huwelijk een gesloten hart had. Waardoor ze hunkerde naar openheid en liefde. Die leek ze even te vinden op een moment van heftige spanningen, in seks met een andere man. Zij kwam er achter dat ze zelf hulp nodig had om dit soort explosies te kunnen gaan voorkomen. En herstel te ontvangen van al het weggestopte.
Vaak heeft het gevoel wat ‘de ander’ ons geeft, iets te maken met behoeften die onvervuld zijn.
Zoals een man deelde: ‘Toen je me vroeg welk gevoel Tasja me gaf, wist ik gelijk, dat is 'begrepen & gerespecteerd’. En dat heb ik bij Melanie niet. Toen ik dat besefte, zag ik het ineens heel helder. Zolang ik Melanie al ken is dit precies mijn pijnpunt in de relatie met haar. Ik heb dat nooit gevoeld bij haar. Precies dat gevoel wat Tasja me wel geeft.’
Interessant is dan, waarom hij dat niet heeft kunnen aangeven. Soms is het een basis onvervulde behoefte; die komt door pijn uit het verleden. Vaak door slechte hechting met ouders. Die behoefte blijkt dan niet reëel om te verwachten van een partner, die zou dat nooit kunnen vervullen. En af en toe komen we er achter dat er geen pijn uit het verleden achter zit. Ook dat helpt in het maken van keuzes.
Het is heel kwetsbaar, moedig en vruchtbaar om onze behoeftes te kunnen delen met onze partner.
Om te zoeken naar de mogelijkheid van een relatie waarin we elkaars behoeften kunnen bevredigen. En de pijn kan voelen van elkaar, die het heeft veroorzaakt elkaar gemist te hebben in de afgelopen jaren.
Misschien dat in een huwelijk niet alle behoeften bevredigd kunnen worden; God en vrienden & familie kunnen heel toevoegend zijn daarin. Als er maar de ruimte is om er over te praten. Het is mooi als we kunnen luisteren en proberen in de behoeften van de ander te voorzien. En tegelijk ook duidelijk kunnen zijn in onze behoeften en wat de vervulling daarvan inhoud. Een van de interessantste vragen blijft: