Van grijs naar kleurrijk.
Van kwelling naar verzadiging.
Van pijn naar een stralend uitdelend hart.
1. De eerste stap
Een verwond persoon, verwondt automatisch anderen. Ook diegene die hem wil helpen. Zoals prikkeldraad een helpende hand doet bloeden. Een gepijnigd hart, roept afwerend NEE tegen iedereen die te dichtbij komt.
Daarbij bouwen we als mens ook een enorme verdediging tussen onszelf en mensen daarbuiten, soms voelt dat ellendig alleen, op andere momenten voelt dat heel veilig.
Op een gegeven moment komen we op een punt, dat het zo confronterend is, om dit te zien in ons leven, dat we vanuit wanhoop een kreet van hulp roepen. Dat is de uitgestrekte hand, vanuit ons diepste, als laatste redmiddel, als de nood hoog is.
2. De verwonde helpende hand
Een helpende hand, neemt het risico van pijn en bloed bij het aanraken van prikkeldraad. Ieder die dit doet en het er voor over heeft, toont iets van de grote liefde van Jezus voor ons als mens. Zijn oog voor ieder mens apart, representeert betrokkenheid, ook terwijl wij Hem afwijzen of prikken.
Wij merken vanuit Hem een enorme passie voor herstel. En elke keer is Hij daar om te bemoedigen tot het diepste te gaan. En langzaam maar zeker groeit het vertrouwen daarin bij mensen in een herstelproces, tegelijk met het vertrouwen in dat er toch echt wel hulp is. En je uit de eenzame nep-veilige burcht kan komen.
En al trillend en bevend, zet je stappen uit die burcht. Het schudt de oude veiligheid. Het brokkelt af, dat is spannend maar er is een ander die ons vastheeft. Die heeft vaste grond. Stapje voor stapje, stap je over op de vaste grond.
3. Uit de kooi
En dan is daar het moment, dat de deur open staat. We staan op de rand van de kooi, zullen we eruit of toch nog even niet.. Soms duurt het heel lang, voordat we die keus kunnen maken.
En als daar dan het moment komt, van genoeg vertrouwen om de stap te zetten, voelt het zo voldaan. En ontdekken we dat we echt kunnen vliegen op de thermiek van de wind. Onwennig maar vredig. Ongemakkelijk maar toch verzadigd, dankbaar. En het kan niet anders, dan dat daar muziek uit voortkomt, melodieën, kleuren, de regenboog.
4. Ruimte
Doordat de eerste beschermers zijn opgelost, hulp niet meer zo bedreigend voelt,... komt er ruimte voor de emoties & behoeftes die we eigenlijk al zo lang voelen maar er niet bij konden. Of op onverwachte momenten eruit kwamen.
Er is een troostende arm in alle tranen die gehuild worden. Er komt een uiting voor al die verstopte dingen. Wat een ruimte, wat een warm bad. Voor velen is dat echt een verkwikking, verzadiging, tijd voor ontspanning.
Wat een ruimte,… want er is vaste grond gekomen onder onze voeten! En er zijn mensen om ons heen, we voelen beetje bij beetje die verbinding met anderen steeds meer.
5. Het doel
Alle kleuren van de regenboog zijn er.
Iemand wordt wie hij puur is, in volle kleur.
Verbinding is er als ringen in elkaar.
Mensen zijn nu aanwezig, en het samen zijn, in de rij / kring staan, is het licht in het leven.
Er is muziek, uiting van vrolijkheid en andere emoties.
Er is een open hart, waar dingen niet meer verstopt zijn. Het automatische effect is dat dit hart straalt.
Er is een toenemende gezondheid in het lichaam.
En alles gaat in een golfbeweging, op en neer, zoals emoties komen en gaan.