Ineens werd ik 'wakker' uit een soort suf-zijn. Wat doe ik hier? Wat wilde ik hebben? Waarom sta ik voor de voorraadkast terwijl ik net het avondeten op heb?
We hebben allemaal af en toe zo'n moment. Bijvoorbeeld je gebruikt eten als een 'beloning' voor je harde werk die dag. Of als je iets niet hebt gehaald, om jezelf te 'troosten'. Vaak eten we helemaal niet omdat we trek hebben, soms zelfs omdat we dorst hebben. Maar vaker nog vanwege andere redenen.
Zo vertelde Freek ons: "Voor het grootste deel van mijn leven, 25 jaar lang, was ik er nog niet klaar voor om eerlijk naar mijn gevoel te kijken. Na 25 jaar ontdekte ik dat ik al jong mijn vader volgde in zijn voetstappen, op meerdere vlakken van mijn leven. Mijn drang om veel te eten en te roken, was eigenlijk mijn manier geworden om met pijnlijke dingen om te gaan.
Het was pas na deze erkenning, dat ik los kon komen uit dit patroon.
Jullie hielpen me om te voelen wat ik eigenlijk voelde en na de sessies was de pijn weg. Waardoor de 'noodzaak' voor het overdadig eten en 2 tot 3 pakjes roken per dag, weg viel."
Als er iets is in je leven wat je eigenlijk onder ogen moet zien maar je bent er nog niet klaar voor? Dan gebruik je eten, roken of andere dingen (onbewust) als een manier om jezelf af te leiden. Een pijnstiller waarmee je het voor een tijd kan 'overleven'.
De enige manier om die cyclus te doorbreken is om het in de ogen te kijken.
Wat de oorzaak ook blijkt te zijn, hoe pijnlijk, beschamend of verdrietig ook. En dat vereist moed. We wensen je die moed toe!
O.a. geïnspireerd door heartsinharmony.com