Een vrouw met zwembandjes...

Samen met mijn gezin waren we in een zwembad. We hadden het rijk alleen voor een tijdje, tot een vrouw van in de 60 kwam zwemmen. Ze had een marineblauw zwempak aan met witte ruches, een bijpassende witte badmuts en een neon-groen duikersmasker op. Daarbij had ze oranje zwembandjes om haar armen en 3 of 4 foam buizen onder haar arm. En ook nog 2 zwemplankjes in haar hand. Als kind heb ik geleerd dat staren onbeleefd is, ik vond het erg moeilijk nu niet te staren.

Heel voorzichtig liet de vrouw zich zakken in het water, zichzelf vastgrijpend aan haar hulpmiddelen. Ze hield de kant van het zwembad vast, deed de foambuizen onder haar armen en legde de plankjes goed. Toen deed ze haar gezicht in het water, duwde zich van de kant af en begon te peddelen. Ze haalde ongeveer 25 cm en ging al proestend, spugend en sputterend op haar benen staan. Ze organiseerde de hulpmiddelen om haar heen, ging terug naar de kant en al snel stond ze weer klaar voor de 2e poging. Nu haalde ze zeker 30 cm. Kwam weer al proestend omhoog, ging terug en deed nog een poging. Ze ging door deze routine voor 45 minuten lang, elke keer opnieuw.

Ik probeerde haar echt haar privé te geven maar kon ‘t niet helpen gefascineerd te zijn door wat deze vrouw van plan was. Zonder er over na te denken, keek ik in de geest tijdens een van haar pogingen. Ik zag haar engel op het water staan boven haar, als ze zich door het water duwde en peddelde. Die engel had niet enthousiaster kunnen kijken, sprong op en neer met een vuist in de lucht: ‘Deze kan je aan, je kan dit, doe het, go, go!’. De engel leek als een ouder die zijn kind het winnende doelpunt ziet scoren in een kampioenschap.

Ik zag rechts naast haar een demon boven haar zweven, klein en spichtig met scherpe puntige vingers. Elke keer als de vrouw haar hoofd weer in het water deed en startte met peddelen, greep de demon naar beneden en porde, prikte en kraste op haar achterhoofd. Ondanks dat ik de wreedheid en minachting kon zien en voelen van wat de demon deed, zag ik op het gezicht geen agressie maar pure paniek. Het zag er doodsbang uit.

Terwijl ik terugstapte om het geheel te zien – de vrouw die met man en macht aan het zwemmen was met alle foam hulpmiddelen; de engel dansend en juichend; en de demon krabbelend en krassend – vroeg ik de Heilige Geest ‘Wat gebeurt hier?’ “Ze is al bang voor water sinds ze bijna verdronk toen ze 3 jaar was,” antwoorde Hij zonder aarzeling, “maar ze besloot vandaag dat het tijd was om over die angst heen te komen.” Hij sprak met een toon van zo’n vaderlijke trots dat ik sprakeloos was. En ‘t was zo besmettelijk dat ik me zelfs trots voelde op haar; dat ze zoveel in de strijd gooide om iets te overwinnen, wat heel normaal moet zijn geweest in haar dagelijks leven. Dat ze niet probeerde voor 10 minuten maar voor 45! En dat ze door bleef gaan, ondanks dat mijn 3-jarige zoontje om haar heen zwom. Ik voelde me overweldigd met vreugde om wat zij deed. Mijn vrouw wilde wisselen en ik ging naar de kant. Zij is wat spontaner dan ik en zodra zij in het bad was en de vrouw zag, ging ze naar haar toe en vroeg: ‘Hey, wat doe je?’. De vrouw stopte, zette haar badmuts recht, lachte en zei: ‘Weet je lieverd, ik realiseerde me begin dit jaar dat ik veel te veel dromen heb laten weerhouden door angst. Dus ik besloot dit jaar elke angst aan gaan. Deze week leer ik om te zwemmen. Volgende week ga ik sky-diven.’

Elke overwinning word gevierd in de hemel, elke grote en elke kleine overwinning. Waarom? Omdat elke overwinning een echo heeft die veel verder reikt dan wij zien. Die vrouw leerde niet alleen zwemmen, ze was aan het winnen van angst. En zo’n vaardigheid kan je aan anderen doorgeven. De demon had een doodsbange uitdrukking omdat hij terrein verloor in haar leven. De kleine spleet van genormaliseerde angst, wat zijn schuilplaats was, werd gevuld met lef en moed. Een angst overwinnen om te zwemmen is misschien niet de meest spectaculaire overwinning voor een mens. Maar om angst te overwinnen, is een winst dat elk deel van je leven kan veranderen.

-        De engel juichte haar toe, wat vertelt ons dat over de relatie die persoonlijke engelen met ons hebben?

-        De demon was bang zijn plek te verliezen van invloed in haar leven, wat suggereert dat over zijn doel? Wat vertelt het ons over hoe we demonische invloed kunnen kwijtraken in ons leven?

Verhaal van B. Healey, uit ‘Profound Good’